Hræðsluganga á Höfn
Seinnipart föstudagsins 29. október, buðu landverðir á Höfn upp á hræðslugöngu í Óslandi. Alls mættu 27 hugrakkir þátttakendur til leiks og fengu að upplifa frásagnir fyrri tíma á sama tíma og rökkrið skall á, vindurinn blés og regnið féll
![](/_next/image?url=https%3A%2F%2Fimages.prismic.io%2Fvatnajokulsthjodgardur%2Fbda5a70e-0230-4547-9615-ee9be37602c2_2021%2B11%2B01%2B-%2B%2Bhr%25C3%25A6%25C3%25B0sluganga.jpg%3Fauto%3Dformat%26crop%3Dfocalpoint%26fit%3Dcrop%26fp-x%3D0.50%26fp-y%3D0.65%26w%3D1640%26h%3D820&w=3840&q=80)
Markmið ferðarinnar var að fagna myrkrinu og upplifa frásagnir fyrri tíma og bera þær saman við nútímann. Titillinn á göngunni er leikur að orðum þar sem hefðin er að landverðir bjóði uppá „fræðslugöngu“ en „hræðsluganga“ þótti við hæfi á þessum árstíma. Genginn var hringurinn í kringum Óslandstjörnina og tók gangan um eina klst. Þátttakendur voru vel búnir vasaljósum og luktum því þrátt fyrir að stutt væri í ljósin á Höfn þá er myrkrið fljótt að umlykja umhverfið þegar alskýjað er.
Margar sagnir um alls konar kynjaverur og drauga eru til frá fyrri tímum í Sveitarfélaginu Hornafirði. Landverðir sögðu frá óvættum í tjörnum, eins og nautinu í Þveitinni sem dregur húðina á eftir sér og nykrinum í Káravatni sem gerði tilraun til að fara með börnin fimm á Skálafelli ofan í vatnið. Fjörulallinn kíkti í heimsókn við fjöruborðið, sagt var frá hvíta stróknum sem kom upp í baðstofuna í Dilksnesi og eins var sögð saga úr Suðursveit hvar fjölkynngi réði um framgöngu Breiðamerkurjökuls.
Margir ungir þátttakendur voru með í för og því var endað á umfjöllun um að hræðsla væri ein af grunntilfinningum manneskjunnar og hluti af varnarviðbrögðum hennar. Börnin voru dugleg að koma með leiðir til að takast á við hræðsluna; ljós, mamma og pabbi, vinir og að tala um hvernig manni líður.
Landverðir þakka kærlega fyrir þátttökuna í myrkragöngunni og senda ljóskveðjur inn í veturinn sem framundan er.