Kjós
Kjós er litskrúðugur fjallasalur með um 1000 metra háum skriðu- og hamraveggjum. Á norðurbrún Kjósarinnar rís hinn sérkennilegi tindur Þumall sem talinn er vera um tveggja milljón ára gamall gígtappi. Lagskipt litskrúð ber vott um nálægð við mikla eldstöð en landslagið er dæmigert roflandslag.
Frá Skaftafellsstofu er gengið meðfram tjaldsvæði áfram vestur undir heiðinni þar til komið er að Eystragili. Farið er yfir lækinn á göngubrú og áfram yfir Stóralæk á tveimur göngubrúm. Strax eftir síðari brúna er beygt upp í hæðina hjá Lambhaga. Frá Lambhaga er gengið upp brekkuna vestan Bæjargils að Magnúsarfossi og áfram upp að vestanverðu þar til komið er á Vesturheiði. Áfram er gengið um Snið að Grjóthól og þaðan þvert yfir dalinn í Bæjarstaðarskóg. Úr Bæjarstaðarskóg er gengið til norðurs eftir þornuðum áreyrum meðfram Kjósarlæk þar til komið er í Kjós. Vert er að hafa í huga að frá Bæjarstaðarskógi í Kjós er hvorki stikuð né greinileg gönguleið. Því þarf göngufólk að velja sér sjálft leið yfir áraurana og stundum þarf að vaða læki sem flæmast þar um.
Sama leið er gengin til baka áleiðis að Grjóthól en í stað þess að fara yfir brúna þar er gengið áfram suður að göngubrú við Götugil. Þaðan er gengið eftir stikaðri slóð að Skaftafellsstofu.
*Uppgefin gönguvegalengd miðast við að farið sé í miðja Kjós og tilbaka.
Tengdar gönguleiðir
Bæjarstaðarskógur - M1
Í þessari lýsingu er miðað við að farið sé á hjóli inn í Bæjarstaðarskóg.
Morsárjökull
Morsárjökull er formfagur, tvískiptur skriðjökull. Neðri hluti skriðjökulsins er fóðraður af falli íss niður þverhnípta hamra þar sem einnig myndast oft fossar sem eru með þeim hæstu á landinu. Í hlýju veðri má oft heyra drunur og bresti langar leiðir þegar fannir og ísflikki steypast fram af hamrastálinu í háum jökulfossi. Ofan á jöklinum má ennþá sjá ummerki gífurlegrar bergskriðu sem féll á jökulinn árið 2007.